İblis Kral

Bir gün beklemediği bir anda cehennemin dibine düştü. Elinde olan tek şey yaşama azmi ve avcılık güçleriydi. Bininici cehennemden dokuz bininci cehenneme kadar yüzlerce, binlerce iblisi yuttu hatta cehennemin yedi arşidükü ona boyun eğdi. “Neden geri dönmek istiyorsunuz? Majesteleri burada zaten her şeye sahipsiniz.” “Her şeyinize sokayım.” Ulan burada ne yiyecek bir şey ne de eğlenceli bir şey var! Burada var olan tek şey boktan iblisler! “Geri döneceğim.” On bin yıl sonra sonunda dünyaya geri dönebildi.

Saitama görünüşte sıradan bir insandır ama gerçekte olağanüstü güçlere sahiptir. Düşmanlarını tek vuruşta yenebilecek kadar güçlüdür ve çoğu zaman bu kadar kolay kazanmaktan sıkılır. Bu durum artık onun için heyecan verici bir zorluk olmaktan çıkıp süper kahraman olma hedefini kaybetmesine neden olur. Hikaye, Saitama'nın sıradanlığını ve kahramanlık dünyasındaki çeşitli karakterlerle olan etkileşimlerini keşfeder. Diğer kahramanlar, dünyayı tehdit eden devasa canavarlar ve suçlularla mücadele ederken, Saitama genellikle sıkılmasına neden olan bu tür tehditlere karşı tek yumrukla galip gelir. "One Punch Man," genellikle süper kahraman türünü hicveder ve klasik kahraman anlatılarını sorgular. Seri, eğlenceli bir dille karmaşık bir kahramanlık dünyasını ve kahraman olmanın anlamını ele alır. Saitama'nın güçleri ve kahramanlık anlayışı, seriyi diğer süper kahraman hikayelerinden ayıran özgün ve mizahi bir yaklaşım sunar.

Orijinal kahramanın hayatını hizmetçi olarak sonlandırmasından bu yana dört yıl geçti. Bir gün yakışıklı bir adam ziyaretine geldi. O adam, eskiden hizmet ettiğim kadına benzeyen bir adam… “Sözümü tutmak için buradayım, Blair. Sonsuza kadar benimle olacağını söylemiştin.” ”Yoksa… Leydim?” Adamın kırmızı gözleri yavaşça kapandı. Köşeyi dönünce başını eğdi ve saçlarımı öpüp fısıldadı. Çok tatlı ve güzel bir sesle ”Artık bana efendi de.” Ne?!..

Edeya… İnsanoğlu sonunda insan ruhunun özünü bulmayı ve maddeleştirmeyi başardı. Toplum silahların işlemediği Edeya etrafında kurulmaya başladı. İnsanlık her şeyini onun gücünü elde etmeye adadı. Ruhen ve fiziken F kademe olan Park Jinsong ise okuluna Edeya’ya dayalı bir sistem gelmesiyle en güçsüzlerden biri olarak görüldü, akranlarının ona yapmadığı kalmadı. Fakat kendisi aslında “Saf Öldürme Arzusu” adında S kademe bir Edeya uyandırmış, bunun kendisinde uyandırdığı duygu ve düşüncelerden rahatsız olduğu için kendini değersiz görmüş, F kademeymiş gibi davranmaya devam etmişti. Öldürme arzusuyla yanıp tutuşan Park Jinsong, içgüdülerine hakim olup ruhların kademelendirilemeyeceğini kanıtlayabilecek mi?

Dohee bir itici olarak yaşadı, sefil bir şekilde öldü ve bir romanda kötü şöhretli bir kötülük olarak yeniden doğdu. Ancak Deborah Seymour aynı zamanda yaşayan en zengin kötü adam olduğu için yeni hayatının avantajsız olmadığı ortaya çıktı. Şimdi, onun yapması gereken tek şey saklanmak ve kaygısız yaşam tarzının tadını çıkarmak…Deborah’ın kaderinin bir manastıra gönderilmesi olduğu gerçeği olmasaydı! Bu eski paspas başka bir trajik sondan kaçınmanın bir yolunu bulacak mı, yoksa kötü olmanın zorlukları onun için çok mu fazla olacak?

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!