Oyun

Simone İmparatorluğu’nun Kontesi Cassia Ruberno, İmparator’un emriyle sıradan bir savaş kahramanı olan Zester Greze ile evlenir. On yıl boyunca aşksız ve parasız yaşadıktan sonra tedavisi olmayan bir hastalıktan ölür. Öldüğümü sandım ama hayır. Cassia, ölümüyle aynı zamanda, 10 yıl önce onunla tanıştığı ilk güne geri döner. Ancak, eskisi gibi bir hayatı tekrarlamak istemiyorum, bu yüzden bir “grev” ilan ettim. Açık sözlü ve savaştan başka bir şey bilmeyen Cassia, cesareti kırılmadan kendi başına yaşamaya kararlıydı. Garip bir şekilde, bu hayatta Zester, Cassia’nın kalbine girmeye çalışmaya devam ediyor. Zester’ın çabalarından ve değişimlerinden aynı anda nefret etmeyen Cassia, “Sanırım belki bu hayatta değiştirmeyi başarabilirim” dedi.

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!

Dünyanın sonunu durdurmak için tek umut olarak, Kendimi feda etmem için bana baskı yapan herkesle 99 hayat yaşadım. Umarım bu hayat benim son hayatım olur…! “Bir kadın doğar!” 100. yaşantıma başladım. Bana kahraman muamelesi yapacaklar ve beni yine feda edecekler. Düşündüğüm buydu, ama— “Sağ salim doğduğun için teşekkür ederim.” “Abla senin için dem’i alacak!” “En küçüğümüzün de gülümsediğini görebilir miyim?” “Hey küçük bebeğim, beni özledin mi?” Bu hayat biraz garip.

Just Twilight O kasırga gibiydi. Sessizce gelip geçen mevsimleri pervasızca alt üst eden. “Benimle yakın olman senin için iyi bir şey değil.” “Neden? Dedikoduların yüzünden mi? Gerçekten umurumda değil.” Tutmalı mıyım yoksa kırmalı mıyım? Çelişkili hislerle sarmalandığını fark etti. Gerçekten içine girmek istiyordu. ‘Yoon Junyeon’un dünyasına.

Mükemmel kılıç ustalığıyla imparatorun yerini alan Dante Renatos, 500 yıl sonra Pereska Dükünün kızı ‘Helena’ olarak reenkarne oldu. İstemediğim ikinci hayat. Önceki hayatımda yapamadığım her şeyden zevk aldım ve yapabileceğim her şeyi denedim. O noktada, bu 2. hayatta yapılan her şey zahmetli ve sıkıcı oldu. Ardından, prens Sezar, bir güç çatışmasını önlemek için Dükün ikametgahını ziyaret eder. Sezar’ın yeteneğini fark eden Helena, onun kılıç ustalığı öğretmeni olmaya karar verir. “Seni imparator yapacağım.” Sadece sıkıcı bir hayatı yatıştırmak içindi. Daha genç öğrencileri eğitmek için geçmiş yaşam becerilerimi kullanmayı düşünmeye başladım. https:///wp-content/uploads/2024/01/2cf96a9a-cb41-4fcb-ba24-54e143ded7e4.webm