Yūki Tabata

“Günah… Bu bana yakışan bir kelime, sana değil.” Büyüleyici, tiz bir ses kulaklarımda çınladı. Sanki bir mağaradan geliyormuş gibi ağır ve derindi. Şeytani, erkeksi bir sesti; bir mağaradan gelen derin bir gümbürtü gibiydi. Lily onun sesinin öfkesini dizginliyormuş gibi çıktığını fark etmemiş gibiydi. Onun sesini ilk kez duyuyordu. “Söyle bana. Bugünkü düğünümüze kadar kimin yasını tutmaktaydın?” Lily’nin üzerinde boydan boya rahatsız edici ve çirkin bir kumaşla kaplanmış düz siyah bir elbise vardı. Gerçekten yas tutuyor olsa bile, bu kıyafet fazla abartılıydı. “Savaş sırasında ölen ilk kocan için mi? Yoksa yakın zamanda ölen ikinci kocan için mi?” “Durum öyle değil. Ben gerçekten… Ah!” Dört ayak üzerine düşene kadar onu ters çevirdi. Bir el acımasızca elbisesinin içine girdi. Sert kumaşın kırışma sesi çığlığına eşlik etti. İç bölgelerine dokunulmasının ne anlama geldiğini biliyordu. Dük onu saçlarından sıkıca tutup başını kaldırmasını ve duvardaki kutsal eserleri ve heykelleri görmesini sağlarken gerginlik ve korku içinde kıvrıldı. Vicdanı irkildi. Lily gözlerini kapattı ve dükün sesi bir kez daha bir ceza gibi yüreğini delip geçti. “Yoksa üçüncü kocanın ölümünü mü düşünüyordun?” Dük Vladislav de Winter, bugün itibariyle Lily’nin üçüncü eşiydi. Düğünlerini tam da bu şapelde yapacaklardı. Adamın parmakları beklenmedik bir şekilde Lily’nin kalçalarına ulaşırken Lily soruya cevap veremedi. Kalın ve erkeksi elleri vücudunun üzerinden gezip özel bölgesine ulaşınca, bedeninden bir elektrik akımı geçti.

Kötü sondan KAÇ! Ters köşelerle dolu bu hikâyede kötü kadının yegane amacı buydu. Kötü Kadın Irene olarak bir otome oyunu dünyasına yeniden doğdu. Eski hayatıyla ilgili anılarından faydalanarak kötü sona giden işaretleri tanıyabilir. Bu yüzden Şeytan Kral Claude isimli canavarı yenerek sevgilisi yapmak ve yeni bir rota açabilir mi görmek için bir plan yapar!

Florentia, imparatorluğun en zengin ailesinin gayri meşru çocuğu olarak yeniden doğdu. Gelecekte her şeyin iyi gideceğini düşünmüştü. Ama babası vefat etmiş, akrabaları onu kapı eşiğine bırakmış ve gurur duyduğu şerefli aile tamamen mahvolmuştur…. Ama bu gerçek mi? Biraz (çok) içti ve bir araba çarptı, Tekrar gözlerini açtığında yedi yaşında mıydı? Üstelik önceki hayatında ailesinin düşmanı olan İkinci Prens, onu bir köpek gibi takip ediyor! “Tia, sen benden daha güzelsin.” “… .Şu anda benimle dalga mı geçiyorsun?” “Hayır. İçtenlikle söyledim.” Pekala, hem İkinci Prens hem de aile benim! Bu hayatta, maderşahi olmam gerekecek.

Figüran, Başrol Erkekleri Baştan Çıkarttı Erkek başrolleri orijinal hikâyede görünmeyen bir figürana kaptırmış bir kadın… O benim. Selonia, Şeytan Kral’ı yendikten sonra dönüş yolunda komaya girdi. Birkaç ay boyunca ölümün kıyısında dolaştıktan sonra hayatta kaldı, ama o da ne? “Benden ayrılmanı istiyorum. Grace’le evlenmek için sabırsızlanıyorum.” “Şövalye yemini hiç olmamış sayalım.” “Bana kalbimi geri ver, onu Grace’e vereceğim.” Ana erkek karakter olan nişanlım, yan karakter olan şövalye ile ejderha ve arkadaşlarımın hepsi geri döndü. Bu pervasız piçler! Umursamadan yeni bir başlangıç yapmaya çalışıyordum. Ancak o sırada… “Beni tanıyor musun?” Ölü Şeytan Kral nasıl yaşıyor olabilir? “Ne, tanımıyorum…” “Hayır, sen beni tanıyorsun. Söyle bana, ben kimim?” Daha da kötüsü, hafızası olmayan Şeytan Kral yanımdan ayrılmıyor. Çaresizce Şeytan Kral’ın dönüşünü engellemek için elimden geleni yaptım. “Nasıl her zaman elini tutabilirim ki?” Kaba sözler sarf etmek neden yeterli değil? “Seni terk eden herkesi öldürmemi ister misin? Söylemen yeter.” Benim için erkek kahramanları bile öldürecekmiş!

Kükreyen Ejderha’nın Mührü; Ananta, Şeytan Tanrı tarafından lanetlenmiş bir barbar savaşçıdır. Kaderini bir trajediye dönüştüren kanatların vücut bulmuş halini cezalandırmak için, intikam arzusuyla yanıp tutuştuğu bu hikaye; bolca kan, ter, et ve kemik içeren vahşete sahne eder. Ananta, iblis tanrılarına yaşatacağı ızdırap ve acıyla birlikte adeta ziyafet çeker.