Unlimited Passive

R dereceli bir aşk fantazi romanı dünyasında reenkarne olmuş gibiyim. Ve sadece sıradan bir karakter olarak değil, hayatını çılgın erkek başrolde kaybeden cadı olarak! Neyse ki, ana karakterlerin doğup rollerine girmesine kadar uzun bir 200 yıl var. Artık hayatım yakın bir tehlikede olmadığına göre, ölümden kaçınmanın yollarını aceleyle düşünmeli miyiz? Ancak, “yakın tehlikeden korunmak” için geçireceğim zamanla ilgili çok önemli bir ayrıntıya dikkat etmemiştim. 200 yıl hiçbir şekilde kısa bir bekleme süresi değildi ve erkek başrolün daha genç versiyonu karşıma çıktığında, orijinal romanın olay örgüsünü tamamen unutmuştum! Oh, her neyse, şimdi bu noktaya geldiğine göre, hayatta kalmanın tek yolu, erkek liderliği aklı başında ve istikrarlı bir yetişkine yükseltmektir! Zorba erkek başrolün elinden ölümden kaçınmanın ilk adımı, bu aşırı derecede korkmuş çocuğun hayatını değiştirmektir. “Birdenbire kapınızın eşiğine gelmemin sizin için çok sakıncalı olmalı, üzgünüm. Bana gitmemi söyleyebilirsin, iyi olacağım. ” “Saçmalık. Senin gibi küçük bir çocuktan rahatsızlık duyabilecek birine benziyor muyum? Ayrıca, gitmen söylense bile iyi olacaksın derken neyi kastediyorsun? Geri dönecek bir yerin yok, evlat. ” Küçük çocuk gözyaşlarına boğuldu. “Ah, bu o kadar değil.” Küçük çocuk hıçkırırken cadının kendi kendine düşündüğü buydu.

Ash Tolkayn, sıradan bir ofis çalışanıydı. Taa ki eş cinsel kral, gizemli erkek sevgilisi ve terk edilmiş kraliçe arasındaki skandal aşk üçgenini anlatan bir BL romanındaki hizmetçinin bedenine reenkarne olana kadar! Ancak kral, Ash’i veliaht prensin yeni dadısı olarak atadığında her şey değişir… Tabii eski veliaht prensi öldürdükten sonra! Şimdi Ash, çocuk bakımının görevlerini yerine getirmenin yanı sıra, acımasız kraliyet dramasının tam ortasına düştü. Meydan okumalara göğüs gerip bir hizmetçi olarak hayatta kalabilir mi?

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!

I Work Nine To Five In The Immortal Cultivation World, Hua Qingyuan, ‘996’ programını çalışmaktan aşırı yorulduğu için aniden öldü. Ancak kendisini bir fantezi dünyasına sürüklenmiş halde buldu ve Qingyuan Kılıç Tarikatı’nın öğrencisi oldu. Geçmiş yaşamındaki hataları tekrarlamadan, günde sadece 8 saat çalışmaya karar verdi. Diğerleri gece gündüz pratik yaparken o, tüm Qingyuan Kılıç Tarikatı’nda bir anormallik haline geldi ve bir ağacın altında tembelce yattı. Diğerleri yorulmadan kılıç ustalığı üzerinde çalışırken, o işten sonra hayatının tadını çıkardı. Bununla birlikte, kılıç ustalığındaki yeteneği onu yenilmez bir varlık haline getiriyordu. Ustasının, öğrenci arkadaşlarının ve tarikat liderinin isteklerinin yanı sıra şeytani mezhebin ani saldırıları ve diğer genç yeteneklerin meydan okumaları karşısında kararlı kaldı: çalışma zamanı gelene kadar beni rahatsız etmeyin!

Edeya… İnsanoğlu sonunda insan ruhunun özünü bulmayı ve maddeleştirmeyi başardı. Toplum silahların işlemediği Edeya etrafında kurulmaya başladı. İnsanlık her şeyini onun gücünü elde etmeye adadı. Ruhen ve fiziken F kademe olan Park Jinsong ise okuluna Edeya’ya dayalı bir sistem gelmesiyle en güçsüzlerden biri olarak görüldü, akranlarının ona yapmadığı kalmadı. Fakat kendisi aslında “Saf Öldürme Arzusu” adında S kademe bir Edeya uyandırmış, bunun kendisinde uyandırdığı duygu ve düşüncelerden rahatsız olduğu için kendini değersiz görmüş, F kademeymiş gibi davranmaya devam etmişti. Öldürme arzusuyla yanıp tutuşan Park Jinsong, içgüdülerine hakim olup ruhların kademelendirilemeyeceğini kanıtlayabilecek mi?