Park Tae Joon

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!

Evim ya da ebeveynlerim olmadan sefil bir hâlde yaşıyordum, ölene kadar acı çektim ancak sonra bir melek ortaya çıktı ve bana bir teklifte bulundu. “Profesyonel bir rofan romanları (Romantizm-Fantastik) okuyucusu olarak bir rofan romanından yola çıkılarak yaratılmış bir dünyada yeniden doğmak ister misin?” Ağzımda elmas kaşıkla doğacağımı, beni şımartacak yakışıklı bir babam ve yakışıklı abilerim olacağını söylediği için bunu kabul ettim. Ancak! Annemin gönül ilişkisinden doğmuş gayrimeşru bir çocuk olduğum için doğar doğmaz annemin hanesine gönderildim ve hizmetçi oldum. “Bu gidişle burada ya açlıktan ya da donarak öleceğim.” Tam elimden hiçbir şey gelmiyor derken… “Baba, beni de yanında götür!” Bir şekilde hayatta kalmanın bir yolunu buldum. Yani sanırım… [Şartları yerine getirdiğiniz için özelliğiniz aktifleştirildi.] [Sevgili okur, istediğinizi elde etmek için elinizden gelen her şeyi yapmaktan çekinmeyin. Saldırın ve kazanın! Rofan romanları okuyucuları bu durumlarda asla pes etmez! Yeteneklerinizi gösterin!] [Görev: Dük Phaeraton’u ikna edin.] [Ödül: 5000 nakit ve çekiliş bileti] [Başarısızlık cezası: Hayatınız] Yani görevim babamın yanağını öpmek mi?.. Galiba melek olduğunu söyleyen bir şeytan tarafından dolandırıldım! Ana karakterin sizler gibi bir okuyucu olduğunu düşünün, işte bu eğlenceli serimiz sizi bekliyor!

Chun Haijin, Doğrucu Göksel Birliğin en iyi suikastçısıydı. Kendi özgürlüğüne kavuşmaya çalışırken son nefesini verdi. Sonrasında… “Onun öğretileri sorgulanamaz, bütün iblisler emrinize amadedir! Üçüncü genç efendi, iyileşmenizi kutlarız!” Kendisini murimin en büyük düşmanı olan “Göksel İblis Tarikatı”nın üçüncü genç efendisi olarak buldu! Ortodoksların en güçlü silahı olan Haijin artık murimi şeytani bir çağa hazırlıyor.

Makunouchi Ippo, annesinin aile işini yürütmesine yardımcı olan 16 yaşında bir lise öğrencisidir. Ağır iş yükü sosyal hayatını engellemekte ve onu zorbalar için kolay bir hedef haline getirmektedir. Bir gün, bir grup lise öğrencisi tarafından dövülen Ippo, Mamoru Takamura adlı bir boksör tarafından kurtarılır ve Kamogawa Boks Salonu’na getirilir. Bu okul sonrası zorbalık seansı, Ippo’nun boks sporuna olan gizli yeteneğini keşfetmesi ve bu sporu profesyonel olarak yapmaya karar vermesiyle hayatını daha iyi bir hale getirir. Ancak Mamoru, Ippo’nun kararlılığından şüphe eder ve ona tamamlaması imkansız bir görev verir, ancak kararlı Ippo görevini yerine getirmek için yorulmadan çalışır. Yol boyunca, yeni arkadaşlar edinirken ve zorlu düşmanlarla savaşırken gerçek güce ulaşmanın ne demek olduğunu öğrenir. Hajime no Ippo Ekim 2013 itibariyle 94 milyondan fazla satmıştır ve 1991 yılında En İyi Shounen Manga dalında 15. Kodansha Manga Ödülü’nü kazanmıştır.

300 yaşında bir cadıydım ama inandığım tek adam tarafından ihanete uğrayıp öldürüldüm. Ruhlar dünyasında kalacağımı düşünüyordum ta ki birbirini kılıçtan geçiren bir imparatorluk ailesinde prenses olarak reenkarne olana dek. Bu yüzden imparatoriçe olmaya karar verdim. Tüm kıtayı fethedeceğim ve intikamımı alacağım. Planımı gerçekleştirebilmek için tıpkı bir cadı gibi davrandım. “Sen, içeri gel.” Ezici bir güçle prensi dize bile getirdim. Artık herkesin benden korkması gerekiyordu ama… “Kafama bir kez dokunamaz mısın? Başımı okşadığını söylersem herkes kıskanır.” Hadi ama. Burası herkesin birbirini öldürdüğü imparatorluk ailesi değil mi?! Senin beni öldürmeye çalışman gerekiyordu?!