Limido

Dukalığın gayrimeşru çocuğu olan Estelle, imparatorluğun azizesi idi. Etrafındaki insanlar tarafından sevilmek için elinden gelen her şeyi yaptı ama onlar tarafından ihanete uğradı ve bir şeytana kurban edildi. 600 yıl cehennemde işkence gördükten sonra… -İntikam mı istiyorsun? -Eğer istersen seni hayatının en parlak dönemine geri gönderirim. Ne dersin? Şeytanın ayartıcı sesi Estelle’in kulaklarında çınladı. Kendisine ihanet eden herkesi mahvetmek için şeytanın elini tuttu ve cehennemden çıktı. Garnet Dukalığının genç leydisi olarak yeniden hayat buldu. “Onlardan sevdiği her şeyi alacağım ve intikâmımı alarak onlara en kötü sonu yaşatacağım.”

“Günah… Bu bana yakışan bir kelime, sana değil.” Büyüleyici, tiz bir ses kulaklarımda çınladı. Sanki bir mağaradan geliyormuş gibi ağır ve derindi. Şeytani, erkeksi bir sesti; bir mağaradan gelen derin bir gümbürtü gibiydi. Lily onun sesinin öfkesini dizginliyormuş gibi çıktığını fark etmemiş gibiydi. Onun sesini ilk kez duyuyordu. “Söyle bana. Bugünkü düğünümüze kadar kimin yasını tutmaktaydın?” Lily’nin üzerinde boydan boya rahatsız edici ve çirkin bir kumaşla kaplanmış düz siyah bir elbise vardı. Gerçekten yas tutuyor olsa bile, bu kıyafet fazla abartılıydı. “Savaş sırasında ölen ilk kocan için mi? Yoksa yakın zamanda ölen ikinci kocan için mi?” “Durum öyle değil. Ben gerçekten… Ah!” Dört ayak üzerine düşene kadar onu ters çevirdi. Bir el acımasızca elbisesinin içine girdi. Sert kumaşın kırışma sesi çığlığına eşlik etti. İç bölgelerine dokunulmasının ne anlama geldiğini biliyordu. Dük onu saçlarından sıkıca tutup başını kaldırmasını ve duvardaki kutsal eserleri ve heykelleri görmesini sağlarken gerginlik ve korku içinde kıvrıldı. Vicdanı irkildi. Lily gözlerini kapattı ve dükün sesi bir kez daha bir ceza gibi yüreğini delip geçti. “Yoksa üçüncü kocanın ölümünü mü düşünüyordun?” Dük Vladislav de Winter, bugün itibariyle Lily’nin üçüncü eşiydi. Düğünlerini tam da bu şapelde yapacaklardı. Adamın parmakları beklenmedik bir şekilde Lily’nin kalçalarına ulaşırken Lily soruya cevap veremedi. Kalın ve erkeksi elleri vücudunun üzerinden gezip özel bölgesine ulaşınca, bedeninden bir elektrik akımı geçti.

For My Derelict Favorite Bir hikaye ”Sonsuza kadar mutlu yaşadılar…” diye bittikten sonra ne oluyor? Hestia en sevdiği novele bir figüran olarak girdikten sonra, yan safhalardan mutluca hayranlığını yapıyor. Hikaye bittikten sonra evine döneceğini düşünen Hestia, onu bekleyen tek şeyin favori karakterinin ölümü olduğunu öğreniyor. Büyülü bir şekilde hikayenin bittiği güne dönen Hestia, yan safhalardan izlemeyi bırakmaya ve terk edilmiş aşkını kurtarmaya karar veriyor!

The Villainess is a Marionette İmparatorluk Prensesi Cayena, İmparatorluğun en güzel kadını olarak biliniyordu. Kötülük ve lüksten başka hiçbir şey bilmeyen bir kadındı. Ancak, kaderi mahvolmuştu: küçük kardeşi tarafından tahtını güvence altına almak için bir satranç taşı olarak kullanılacak ve çılgın kocası tarafından öldürülecekti. Seni İmparator yapacağım. “…Abla, benden mi bahsediyorsun?” Karşılığında bana özgürlük ver. Cayena olmadan önce bir şeyleri değiştirmesi gerekiyordu. The Villainess is a Marionette

Kötü Adamın Babasını Baştan Çıkar Otobüs kazası geçirdikten sonra favori romanımın dünyasında gözlerimi açtım. Tek bu da değil, roman dünyasına daha henüz roman başlamadan geldim! Küçük Lebovny Krallığının, Prenses Yerenica‘sı olarak doğdum ve asıl amacım ise yakın gelecekte olacak olan kötü olayları engellemek! Geliyor olmakta olan birkaç kötü olayları durdurmak adına. Romandaki kadın başrole hamile olan ablam, Tejavia; Belgoat krallığının imparatoru tarafından kaçırılmıştı ancak onu kurtarmak adına yaptığım umutsuz çırpınmalar onun yerine benim kaçırılmama sebep oldu! Ve yetmezmiş gibi vücudum enerjiye karşı çok garip bir şekilde aşırı zayıflık gösteriyor. Ama… nasıl oluyorsa ne zaman beni kaçıran imparatorun yakınında dursam, vücudum eski haline dönüyor! Doğru! Kötü bir karakter ile evlenecek olan ve çocuğu tarafından öldürülecek olan bu adamı ve benim gibi enerjiye karşı vücudu oldukça savunmasız olan birisini kurtarmanın tek yolu, birbirimizle evlenmemiz! “Evlen benimle, Baba.” “Baba mı? Prenses, ben henüz evli değilim, ayrıca çocuklarım bile yok!”