失重空间

“Firenze İmparatorluğu, yeni bir ışık ve karanlıkla karşılaşacak, ancak karanlık ışığı yutacak ve imparatorluğu yıkıma götürecek.” Gümüş saçlarıyla övgü alan bir imparatorluk ailesinde, Prenses Ashtarte’nin eşsiz siyah saçları hemen kötü bir alamet olarak damgalanır. Ailesi, Ashtarte’yi kehanet edilen karanlık olduğu için reddettiğinden, Ashtarte’nin istediği tek şey sevilmektir ve bunu başarmanın tek yolu sihir öğrenmektir. Bir gün, onu bilinmeyen bir yere taşıyan bir kader büyüsüne rastlar. Orada onu bekleyen, kendi karanlık geçmişiyle bağlantılı olan zincirlere bağlı bir çocuk olan Abelion Elforman’dır. Bu iki kişi, karanlık kaderlerine ışık getirmek için birlikte çalışabilecekler mi?

R-19 romanına reenkarne olduğumu anlıyorum ama o neden böyle? “Hav! Hav! Hav! Hırrrrr…” Bu adamın bir hayvan gibi davranmasına neden olan bir lanetin etkisi altında olduğuna inanamıyorum. Üstelik henüz bitmedi, bir anlığına normale döndüğünde… “E-Eğer bana yaptıklarının sorumluluğunu üstlenmeyeceksen bana dokunma!” Bir noktada bu adamla herhangi bir romantik etkileşime giremeyeceğim için rahatladım. Bir yıl sonra… “Bu-Buradan ayrıldığım gün, lütfen…benimle buluş!” Onunla bir kez tanışmış olmak o kadar da önemli olmazdı. Ama sonra hapisten çıktığımda… * “Tekrar hoş geldin, benim sevimli küçük kız kardeşim.” Serbest bırakıldığım gün bir adam yanıma yaklaştı. Meğerse ben kötü adamın kız kardeşiymişim! “Benim yerime hapse girmenin acısını çekmiş olmalısın. Seni bekleyip durdum.” Kahretsin! Abim erkek başrolün baş düşmanı mı? * 3 yıl sonra erkek başrolle karşılaştım. Onu en son gördüğümden tamamen farklı görünüyordu. “Uzun zaman oldu, Iana. Şimdi seni kaçıracağım.”

Evim ya da ebeveynlerim olmadan sefil bir hâlde yaşıyordum, ölene kadar acı çektim ancak sonra bir melek ortaya çıktı ve bana bir teklifte bulundu. “Profesyonel bir rofan romanları (Romantizm-Fantastik) okuyucusu olarak bir rofan romanından yola çıkılarak yaratılmış bir dünyada yeniden doğmak ister misin?” Ağzımda elmas kaşıkla doğacağımı, beni şımartacak yakışıklı bir babam ve yakışıklı abilerim olacağını söylediği için bunu kabul ettim. Ancak! Annemin gönül ilişkisinden doğmuş gayrimeşru bir çocuk olduğum için doğar doğmaz annemin hanesine gönderildim ve hizmetçi oldum. “Bu gidişle burada ya açlıktan ya da donarak öleceğim.” Tam elimden hiçbir şey gelmiyor derken… “Baba, beni de yanında götür!” Bir şekilde hayatta kalmanın bir yolunu buldum. Yani sanırım… [Şartları yerine getirdiğiniz için özelliğiniz aktifleştirildi.] [Sevgili okur, istediğinizi elde etmek için elinizden gelen her şeyi yapmaktan çekinmeyin. Saldırın ve kazanın! Rofan romanları okuyucuları bu durumlarda asla pes etmez! Yeteneklerinizi gösterin!] [Görev: Dük Phaeraton’u ikna edin.] [Ödül: 5000 nakit ve çekiliş bileti] [Başarısızlık cezası: Hayatınız] Yani görevim babamın yanağını öpmek mi?.. Galiba melek olduğunu söyleyen bir şeytan tarafından dolandırıldım! Ana karakterin sizler gibi bir okuyucu olduğunu düşünün, işte bu eğlenceli serimiz sizi bekliyor!

Solo Leveling Ragnarok Dünya’nın varlığı, diğer evrenlerin tanrıları olan Itarim’in Mutlak Varlık’ın bıraktığı boşluğu doldurmak istemesiyle bir kez daha tehdit altında. Sung Jinwoo’nun, oğlunun güçlerini uyandırmak ve onu kendi izlediği yolu izlemesini sağlamak için Gölge Karınca Kralı Beru’nun yanına göndermekten başka çaresi yoktur. Suho, dünyayı tamamen yutmak isteyen yeni bir kötülüğe karşı yeni dünyada yol alırken Gölge Zindanı’nı ele geçirmeli ve avcıların dünyasındaki yerini kazanmalıdır.

Hua Dağı Tarikatı’nın 13. öğrencisi, 3 büyük kılıç ustasından biri olan, Erik Çiçeği Kılıç Azizi Chung Myung, dünyayı yıkım ve kaosa boğan Chun Ma’yı yenmeyi başarmıştı. Aralarındaki dövüşten sonra Kutsal İblis Mezhebi dağının zirvesindeki merkezlerinde son nefesini vermişti. Ancak 100 yıl sonra bir çocuğun bedeninde yeniden doğdu. Ama o da ne?! Hua Dağı Mezhebi yok olmuştu!

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!