Records of the Demonic Path manga

Her şeyden önce çirkin, asil bir bayanın bedenine reenkarne oldum. Onu küçümseyenlerin dikkatini çekmek uğruna Sylvia Atlante, tüm alay ve saygısızlığın ortasında kendisini “çirkin leydin” olarak tanıttı. Ancak bir gün, zehir içen ve kendi hayatına son veren Sylvia’nın vücuduna reenkarne oldum. Lakin onun gibi yaşamak istemiyordum. “Zengin ve sağlıklıyım, öyleyse neden diğer insanları önemsemem gerekiyor? Bu benim hayatım, istediğim gibi yaşayacağım! ” Sadece sessiz bir hayat yaşamak istemiştim fakat… Yine de, sen benim küçük kardeşimsin ve sen Atlante ailesinin bir parçasısın. Bu aile biraz tuhaf. “Seninle ilgileniyorum, küçük kız kardeşinle değil.” “Sonuna kadar bu bedenin sorumluluğunu almalısın. Yüklenicinin işi bu.” “Ben, Theve Hiddleton, Sylvia Atlante’nin kılıcı olmaya yemin ederim ve her şeyi ona adıyorum.” “Sizi hiçbir zaman rahatsız etmeyeceğim. Bu yüzden lütfen beni yanınızda tutun!” “Bu dünyada bulamadığım hiçbir şey yok. Dolayısıyla sakın benden kaçayım bile deme” Asla temas halinde bulunamayacağımı düşündüğüm yakışıklı adamlar etrafımda dönüp duruyorlar. Herkesin nesi var böyle? Bu Sylvia’nın yaşadıklarından çok farklı değil mi? Yoksa sadece huzurlu bir hayat yaşamak istediğim için olabilir mi?!

Caninin Hasta Dadısı Dünyayı yok edecek olan delirmiş erkek kahraman Claude’un dadısı olan Sarah, böyle devam ederse erkek kahramanın sahip olduğu lanetli güç tarafından öldürülecektir. O halde şu anda yapmam gereken şey… “Sana tüm sevgimi vereceğim!” Ayrıca çocuğun özgüvenini yükseltti ve dükün uygun bir baba gibi davranmasını sağladı. Sonuçta erkek kahramanın özgüveni için gereken ilk şey baba sevgisidir. Çocuğun yavaş yavaş parlak yüzünü geri kazandığını ve dükün artık çocuğa nasıl sevgi vereceğini öğrendiğini düşünüyordu. Ama bunun çok çalıştığı için mi olduğunu bilmiyordu?.. “Bu her zaman bir sorundu. Beni terk etmek için yüzlerce nedeniniz var ama benim tek bir nedenim bile yok.” “Dadı hep yanımda olacaksın, değil mi? Bu yüzden gidemezsin. Asla, asla.” Bu iki adam bana kafayı takmaya başladı.

Dohee bir itici olarak yaşadı, sefil bir şekilde öldü ve bir romanda kötü şöhretli bir kötülük olarak yeniden doğdu. Ancak Deborah Seymour aynı zamanda yaşayan en zengin kötü adam olduğu için yeni hayatının avantajsız olmadığı ortaya çıktı. Şimdi, onun yapması gereken tek şey saklanmak ve kaygısız yaşam tarzının tadını çıkarmak…Deborah’ın kaderinin bir manastıra gönderilmesi olduğu gerçeği olmasaydı! Bu eski paspas başka bir trajik sondan kaçınmanın bir yolunu bulacak mı, yoksa kötü olmanın zorlukları onun için çok mu fazla olacak?

“Parıldayan her şey benim.” Aşırı zorluk çeken bir oyunda mücevher çalan bir hırsız olan Gemma rolünü üstleneli 10 yıl oldu. Bugün, sistemin kötü bir sondan kaçınmak için yapmamı söylediği hırsızlığı yapıyordum… “Yakaladım.” “ha?” Beni ısrarla takip eden Müfettiş Raven Hunt tarafından yakalandım. [Kötü son rotayı girin.] ‘Sistem! Bana bir şans daha ver!’ Ancak bana yaşama şansı veren sistem değil, düşmandı. “Sen seç. Hapishane mi evlilik mi?” * * * Beni tutuklayan adamla sahte evliliğim… “O lanet yakutu geri alır almaz boşanıyoruz.” “O günü şimdiden dört gözle bekliyorum.” Sadece kayıp yakutu bulmak için birlikteyiz.… “Çocuğumuz. Sorumluluk benim ve senin. O yüzden bir daha kaçmayı düşünme.” Üzerinde tüy olması fikrinden bile tiksinen adam kedimi benimle birlikte büyütüyor! “İstediğim tek mücevher, karım Gemma.” Kalbimi titreten şeyler söylemeye başladı. “Raven, bunu yaparsan seni rapor ederim.” “Evlilik kaydı.” Belki çalmam söylenen mücevherleri çalmadım ama bu adamın kalbini mi çaldım?